DIAGAN

HOE SYMBOLEN ONZE PRIVACY BESCHERMEN Op 25 mei 2018 is de nieuwe privacywetgeving, de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG), dan toch echt daadwerkelijk in de uitvoeringsfase gebracht. Privacy-waakhonden hebben uitgekeken naar het moment dat zij forse boetes mogen gaan geven. Consumentenorganisaties hebben voorbeeldbrieven klaarliggen waarmee een consument een bedrijf kan sommeren te vertellen welke informatie over de consument is vastgelegd, wat daar mee is gedaan, en aan wie die informatie is doorverkocht. Juristen en consultants kunnen al tevreden zijn over de omzetstijging die de AVG hen heeft opgeleverd. Burgers die Europees zijn ingeburgerd zijn ervan overtuigd dat ze nu nog wat meer eigenaar zijn van data die sowieso al hun eigendom waren. En zo gaan we (bijna) allemaal gelukkig en blij worden van een stukje wetgeving dat berust op een denkfout. In Hoe symbolen onze privacy beschermen wordt de nieuwe privacywetgeving kritisch doorgelicht. De term ‘persoonsgegevens’ wordt onderworpen aan een informatietheoretische analyse. Op de wetgeving als geheel wordt een doel-middel-analyse losgelaten. De bevindingen zijn niet hoopgevend: ” Het kernbegrip van de privacywetgeving – persoonsgegevens – is inconsistent; de privacywetgeving richt zich overwegend op handelingen – het verzamelen en verwerken van persoonsgegevens – die de persoonlijke levenssfeer niet bedreigen; daar waar de privacywetgeving zich richt op handelingen die de persoonlijke vrijheid inperken – profiling en redlining -, gaat ze in tegen de dogma’s van het empirisme die de samenleving wil blijven omarmen. Alleen gecertificeerde en andere AVG-gelovigen zouden kunnen denken dat zich vanuit deze brij van wazige inconsistenties en half-beleefde wensjes en willetjes een bescherming laat optrekken rond datgene wat nog steeds als een beschermingswaardige dierbaarheid overeind staat: het recht op een persoonlijke levenssfeer, het recht om met rust gelaten te worden.” Voor wie blij is met de nieuwe privacywetgeving is de enige troost dat gammele, ondeugdelijke wetgeving soms bij toeval toch een maatschappelijk nuttig effect kan hebben. Doelgroepen: Het boek is een betoog. De structuur van het betoog is beschreven in Voorwoord en inleiding . Het betoog gaat in tegen gangbare veronderstellingen over privacy en de AVG. Het is echter niet geschreven in de tegenwoordig gangbare “het is allemaal te gek voor woorden“-stijl. De doelgroep van het boek is niet het type lezer dat zich van een ‘tegendraadse’ stelling net zo makkelijk laat overtuigen als van de stelling waartegen die ‘tegendraadse’ stelling ingaat. De ideale lezer is de lezer die zich afvraagt waar de denkfout zit in het betoog dat wil wijzen op de denkfout in de AVG. Want het is toch uitgesloten dat de AVG inconsistent is en dat privacy en persoonsgegevens niets met elkaar te maken hebben! Voor de meer praktisch georiënteerde lezer die het zich uit hoofde van een functie niet kan permitteren de AVG los te laten – zoals Functionarissen Gegevensbescherming en Privacy consultants – bevat het boek praktische tips over hoe met een minimale inspanning voldaan kan worden aan de AVG. Er komen ook argumenten langs die ingebracht kunnen worden in een dispuut over een “AVG-boete”. De zwaarte van het betoog wordt verlicht doordat elke stap in het betoog wordt toegelicht met voorbeelden die vaak ontleend zijn aan de praktijk, de actualiteit of de cultuur. Mogelijk is “Hoe symbolen onze privacy beschermen” tot dusver de enige tekst waarin EN Jean-Jacques Rousseau EN Jelle Brandt Corstius EN Alfred Hitchcock figureren.

Diagan is een onafhankelijk onderzoeksbureau met vijf afdelingen:

Uitgeverij Diagan: uitgeverij;

Diagan Onderzoek: onderzoeksbureau;

Diagan Educatie: onderwijsdiensten;

CSGC Advisering: projectadvisering;

CSGC Ontwikkeling: softwareontwikkeling.

Ondersteund door WordPress